اسناد و گزارش هاي يک سازمان بازتاب دهنده بخش بزرگي از اقدامات و فعاليت هاي سازمان است و معيار مهمي براي قضاوت درباره عملکرد آن نيز محسوب مي شود. اولين سند مهم در تاريخ صنعت نفت ايران قرارداد دارسي در 1280 است و تا امروز صدها هزار سند از رويدادها و جريان فعاليت هاي اين صنعت منتشر شده است. اما اين بخش اسناد به دليل قدمت آنها بيشتر جنبه تاريخي و تحقيق و پژوهش دارند هر چند برخي اطلاعات مهمي مانند اسناد بالادستي نفت همچنان در توسعه و برنامه ريزي هاي آن قابل استفاده هستند. صنعت نفت و گاز و صنايع مرتبط پايين دست به دليل فعاليت اقتصادي و رقابت بين المللي و همچنين به عنوان يک سازمان مهم دولتي امکان ارائه و دسترسي به اسناد خود در بخش هاي مختلف را نمي دهد. عمده اسناد فعاليت هاي صنعت نفت طبقه بندي بوده و تنها در اختيار مراجع ذي صلاح است. با اين حال بخشي از اسناد و گزارش هاي رسمي نيز به دليل اهميت و نقشي که در راهبرد سازمان دارند، در اختيار همگان قرار مي گيرد.